II Wojna Światowa i lata 1945-1989

Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali synagogę, następnie urządzili w niej magazyn. Po zakończeniu wojny miejscowi Żydzi około 1950 roku urządzili skromny dom modlitwy w bocznym pomieszczeniu przylegającym do sieni przejściowej. Wykonano tam wówczas skromny lecz kompleksowy wystrój malarski ścian. Zaraz po wojnie nowo powstała Kongregacja Wyznania Mojżeszowego w Dąbrowie Tarnowskiej próbowała odzyskać prawo własności do synagogi.

W 1971 roku synagoga przeszła na własność Skarbu Państwa. Dokumenty potwierdzające zrzeczenie się przez Zarząd Główny Związku Religijnego Wyznania Mojżeszowego działki wraz z synagogą pochodzą z 11 maja 1971 roku. Zastrzeżono, że ma zostać przeznaczona na cele kulturalno-oświatowe. W 1972 roku profesor Wiktor Zin opracował projekt i dokumentację remontu oraz przebudowy synagogi na dom kultury. W głównej sali modlitewnej miała znajdować się obrotowa scena, służąca do wystawiania spektakli i prezentacji tanecznych. Prace rozpoczęto w połowie lat 70., a przerwane zostały reorganizacją administracji i służb konserwatorskich oraz brakiem źródeł finansowania. Wykopano jedynie kilkumetrową nieckę w sali głównej i postawiono las rusztowań. W 1976 roku dach pokryto blachą, zaprzestając jednocześnie dalszych prac. Reforma administracyjna i brak nakładów spowodowały, że budowla niszczała coraz bardziej, grożąc zawaleniem i szpecąc wizerunek centrum miasta.

Zachodnia część wnętrza synagogi była trójkondygnacyjna z galerią, krytą spłaszczonym sklepieniem salą modlitw, przedsionkiem, a na piętrze salą dla kobiet (tzw. babińcem). W narożnikach części zachodniej wybudowano kwadratowe wieżyczki, które mieściły klatki schodowe. Miejsce było barwne z bogactwem szczegółów - malowideł ściennych i płaskorzeźb. Stan po gruntownej modernizacji nawiązuje do pierwotnej ornamentyki.